Dzięki Michalinie Wisłockiej Polacy dowiedzieli się, czym jest orgazm, co oznacza „być niedopasowanym w łóżku”, oraz jak można sobie z tym problemem poradzić. „Pani od seksu”, jak często nazywano Wisłocką, uświadamiała czytelników, że udane życie seksualne to szansa na szczęśliwy i trwały związek. I że antykoncepcji nie należy się bać. Czy rewolucja seksualna zapoczątkowana przez Wisłocką rzeczywiście się wydarzyła? Co w „Sztuce kochania” już się zdezaktualizowało w kontekście zmian kulturowych i najnowszej wiedzy seksuologicznej? A może niektóre z treści należy poddać wnikliwej krytyce? Odpowiedzi na te pytania poszukamy podczas debaty 15 lutego 2017 r. z udziałem Magdaleny Boczarskiej, odtwórczyni głównej roli w filmie „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej”, psycholożką społeczną i psychoseksuolożką Biancą-Beatą Kotoro oraz dr. Karolem Jachymkiem, kulturoznawcą i filmoznawcą. Spotkanie, podczas którego bedą puszczane fragmenty filmu, poprowadzi Monika Śliwińska, koordynatorka Strefy Młodzieży w Warszawie.
Debata odbywa się w ramach Strefy Psyche i Strefy Kultur. Aby wziąć udział w wydarzeniu, należy przesłać formularz zgłoszeniowy »
Sztuka kochania według Wisłockiej
„To ja jestem rewolucją seksualną. I nadchodzę!” – zapowiada z dużego ekranu Michalina Wisłocka, w której rolę w filmie Marii Sadowskiej brawurowo wcieliła się Magdalena Boczarska. Jest 1976 rok, Polacy z nieskrywaną ciekawością przerzucają jeszcze pachnące farbą drukarską stronice „Sztuki kochania”. Książka rozchodzi się w 7 milionach egzemplarzy i setkach tysięcy pirackich dodruków. Poradnikiem zaczytują się też Rosjanie, Niemcy, Bułgarzy i Chińczycy.
Nic dziwnego, dotychczas nikt tak otwarcie nie mówił i nie pisał o seksie. Pani „od tych rzeczy”, bo tak nazywano czasem Wisłocką, nie udziela wyłącznie technicznych porad, jak osiągnąć satysfakcję w łóżku. Przede wszystkim seksualność ściąga na ziemię i zrównuje z tak podstawowymi potrzebami jak jedzenie czy spanie, nie oddzielając jej przy tym od miłości.
Kobietom tłumaczy, co robić, by przeżywać rozkosz, a mężczyzn uwrażliwia na kobiece potrzeby. Nie tylko mówi, jak się kochać, lecz także jak o miłości i seksualności opowiadać – w dużej mierze to jej zawdzięczamy język opisujący tę sferę, daleki zarówno od medycznego żargonu, jak i wulgaryzmów. Leczy niepłodność i upowszechnia antykoncepcję, przecz co bardziej konserwatywne środowiska nazywają ją „Hitlerem nienarodzonych dzieci”.
Jest 2017 rok, Polacy znowu przerzucają jeszcze pachnące farbą drukarską stronice „Sztuki kochania” – niedawno ukazało się jej kolejne wydanie, a w kinach rekordy popularności bije film „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej”. Wraz z wielkim powrotem Wisłockiej pojawia się pytanie, co zostało z rozpoczętej przez nią rewolucji seksualnej.
Czy seksualność przestała być tematem tabu? Co od czasów PRL (nie)zadziało się w edukacji seksualnej? Co pozostaje aktualne w „Sztuce kochania”, a co już dawno się zdezaktualizowało, a nawet powinno być poddane krytyce? A może jest coś, o czym Wisłocka nie napisała, a co powinno znaleźć się w książce? Odpowiedzi na te i inne pytania poszukamy podczas debaty z udziałem Magdaleny Boczarskiej, Bianki-Beaty Kotoro i dr. Karola Jachymka. Dyskusja będzie ilustrowana fragmentami filmu „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej”.
Uczestnicy debaty
Magdalena Boczarska
Aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna. Absolwentka krakowskiej PWST. Zadebiutowała rolą w „Kurce wodnej” Witkiewicza w Teatrze Nowym w Łodzi. Od 2003 r. pracuje na deskach Teatru Narodowego w Warszawie. Współpracowała m.in. z teatrem Buffo w Warszawie, Carrousel Theater w Berlinie i Teatro Tatro na Słowacji. Wystąpiła w takich filmach, jak: „Pod powierzchnią” (2006), „Testosteron” (2007), „Futro” (2007), „Lejdis” (2008), „Zero” (2009), „Różyczka” (2010), „Bejbi blues” (2012), „W ukryciu”, (2013) „Obywatel” (2014), „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej” (2017). Za rolę Różyczki w filmie Jana Kidawy-Błońskiego otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki podczas 35. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Bianca-Beata Kotoro
Psycholog społeczny, psychoseksuolog, psychoonkolog, terapeuta. Założycielka Instytutu Psychologiczno-Psychoseksuologicznego Terapii i Szkoleń „Beata Vita” w Warszawie, gdzie prowadzi terapie i szkolenia. Członek Polskiej Federacji Psychoterapii. Pracuje w nurcie ericksonowskim oraz behawioralno-poznawczym. Wykładowca na uczelniach wyższych, występuje też jako ekspert w mediach. Autorka licznych publikacji z zakresu psychologii, seksuologii i sztuki, w tym m.in. książki „100% mnie, czyli książka o miłości, seksie, zagłuszaczach” razem z Izabelą Fornalik i Wiesławem Sokolukiem.
Karol Jachymek
Doktor kulturoznawstwa, filmoznawca. Zajmuje się społeczną i kulturową historią kina (zwłaszcza polskiego) i codzienności, zagadnieniem filmu i innych przekazów (audio)wizualnych jako świadectw historycznych, problematyką ciała, płci i seksualności, a także wszelkimi przejawami kultury popularnej. Współpracuje z Filmoteką Narodową, Nowymi Horyzontami Edukacji Filmowej i Narodowym Instytutem Audiowizualnym. Prowadzi warsztaty i szkolenia dla młodzieży oraz dorosłych z zakresu edukacji filmowej, medialnej i kulturowej, myślenia projektowego i tworzenia innowacji społecznych. Organizator wydarzeń kulturalnych.
Monika Śliwińska
Prowadząca spotkanie
Koordynatorka Strefy Młodzieży w Warszawie. Studentka IV roku psychologii klinicznej SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Na co dzień prowadzi warsztaty dla nastolatków z zakresu edukacji seksualnej i profilaktyki HIV/AIDS. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się głównie wokół seksuologii klinicznej.
Termin i miejsce
15 lutego 2017 r., godz. 19.00, aula im. T. Tomaszewskiego, II piętro
Uniwersytet SWPS, ul. Chodakowska 19/31